ΠΑΣΑΦ: Τα προγράμματα ΕΣΠΑ δεν είναι για εμάς;

Σε επαγγελματικό αδιέξοδο έχουμε οδηγηθεί οι αναπληρωτές Β’/θμιας Εκπαίδευσης, που,  αφού είδαμε την πόρτα της εξόδου από την εκπαίδευση με τη λήξη του προηγούμενου σχολικού έτους και προσαρμοστήκαμε με βίαιο τρόπο στο κλείσιμο της στρόφιγγας των διορισμών, - άραγε για πόσο; - τώρα είμαστε θιασώτες ενός παραλογισμού που έχει να κάνει με τον αποκλεισμό μας από τα προγράμματα ΕΣΠΑ στην εκπαίδευση.

1.      Η πρώτη ανοιχτή πληγή για μας είναι η λειτουργία της Ενισχυτικής Διδασκαλίας. Η έναρξη του προγράμματος που το Υπουργείο είχε υποσχεθεί σε γονείς και μαθητές ότι θα ξεκινήσει από Σεπτέμβρη, τέσσερις μήνες μετά δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί. Να σημειώσουμε εδώ ότι το περασμένο καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια των εγγραφών των μαθητών στα Γυμνάσια, οι γονείς κλήθηκαν να δηλώσουν τη συμμετοχή των παιδιών τους στο πρόγραμμα το οποίο θα ξεκινούσε με την έναρξη των μαθημάτων για να παρέχει εκπαιδευτική υποστήριξη στις αυξημένες ανάγκες των μαθητών. Η χρηματοδότηση του προγράμματος μέσω Ευρωπαϊκών κονδυλίων ήταν προφανώς καλυμμένη από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Πού διατέθηκαν λοιπόν τα κονδύλια που προορίζονταν για τη συγκεκριμένη δράση; Γιατί εμπαίζουν τόσο καιρό οι φορείς του Υπουργείου μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς; Oι απαντήσεις σε επανειλημμένες κρούσεις συναδέλφων μας για το θέμα, κάθε άλλο παρά πειστικές ήταν (η εγκύκλιος αναμένεται να υπογραφεί, γίνεται εκ νέου καταμέτρηση των ΣΚΕΔ ανά επικράτεια, δεν έχει επιλυθεί το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών). Τί απέγιναν λοιπόν τα χρήματα του προγράμματος για το διάστημα που έχουμε διανύσει; Mήπως έχουν χρησιμοποιηθεί για αλλότριους σκοπούς; Kαι αν ναι, για ποιους;

2.      Το  δεύτερο ξεκάθαρο ερώτημα αφορά στη λειτουργία της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης στα Λύκεια. Γιατί το πρόγραμμα θα λειτουργήσει φέτος μόνο πιλοτικά και για διάθεση συμπλήρωσης ωραρίου των μονίμων συναδέλφων; Γιατί δεν ξεκινά σήμερα οργανωμένα η Π.Δ.Σ., η οποία αναμένεται να απασχολήσει το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων εκπαιδευτικών και να προσφέρει ανακούφιση στη μέση Ελληνική οικογένεια, που αδυνατεί να αντεπεξέλθει στο κόστος των φροντιστηρίων; Ποιος αποφασίζει τελικά για την προτεραιότητα στην υλοποίηση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ; Και με ποια λογική προτάσσεται η θεατρική αγωγή και το μάθημα των καλλιτεχνικών στα δημοτικά σχολεία έναντι των μαθημάτων κατεύθυνσης στα οποία θα εξεταστεί ο μαθητής πανελλαδικά για την εισαγωγή του  στο Πανεπιστήμιο; Γιατί οι μαθητές των Γυμνασίων να καταδικάζονται στις μαθησιακές αδυναμίες τους, για να βιώσουν την αποτυχία περνώντας στις επόμενες βαθμίδες εκπαίδευσης; Εν τέλει, ποιος καταδικάζει τα παιδιά της μέσης και φτωχής Ελληνικής οικογένειας στην αμάθεια; Ποιος εγκλωβίζει στην ανεργία χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν με κάθε θυσία στις εσχατιές της Ελλάδας τη Β΄/θμια εκπαίδευση, αφού πρώτα αξιολογήθηκαν σ’ έναν ή και περισσότερους γραπτούς διαγωνισμούς ΑΣΕΠ; Ποια είναι η μέριμνα και ο σχεδιασμός για την ανεργία όλων αυτών των ανθρώπων;

3.      Γιατί δε δημιουργούνται ΖΕΠ και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση;
Δεδομένης της επιτυχημένης εφαρμογής των ΖΕΠ, που ξεκίνησε σε πιλοτικό επίπεδο από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και στοχεύει, κατά το γενικό πλαίσιό του, στην ομαλή και ισότιμη ένταξη των μαθητών από περιοχές με χαμηλούς κοινωνικοοικονομικούς και εκπαιδευτικούς δείκτες στο εκπαιδευτικό σύστημα,  ο ΠΑ.Σ.Α .Φ ζητά τη διεύρυνση των ΖΕΠ  και στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι από τη στιγμή που οι τρεις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου αποτελούν συνέχεια της λεγόμενης ‘’υποχρεωτικής εννιαετούς εκπαίδευσης’’ είναι επιτακτική η ανάγκη διεύρυνσης των σχολικών δομών που έχουν επίκεντρό τους, κατά τη φιλοσοφία των ΖΕΠ, τη γνωστικο-γλωσσική αλλά και κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών, η οποία σταματά βίαια με την είσοδο των ίδιων παιδιών στις όμορες σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής τους.
      Είναι μη αμφισβητήσιμο  ότι τα φιλολογικά μαθήματα μπορούν να  αποτελέσουν ακρογωνιαίο λίθο στην υποστήριξη των μαθητών με έμφαση στην  ανάπτυξη του προφορικού λόγου, στην κατανόηση και παραγωγή του γραπτού λόγου αλλά και με την ολοκλήρωση των κατ’ οίκον εργασιών, μέσω των μαθημάτων της Νεοελληνικής Γλώσσας αλλά και της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.
Επιπλέον, από τη στιγμή που πυλώνας του εν λόγω προγράμματος είναι η κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη των μαθητών μέσω προγραμμάτων προσωπικής, διαπροσωπικής ανάπτυξης αλλά και πολιτιστικών, διαπολιτισμικών δημιουργικών δραστηριοτήτων, είναι βέβαιο ότι συνεπικουρικά το μάθημα της Ιστορίας θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό αγωγό προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε ο μαθητής να μπορέσει να συνεχίσει να κατανοεί το κοινωνικό γίγνεσθαι μετέχοντας ενεργά σ’ αυτό.
             Για τους λόγους αυτούς θεωρούμε ότι είναι υποχρέωση της Πολιτείας να φανεί αρωγός στην τεράστια προσπάθεια που γίνεται στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ώστε να σταματήσουν να υπάρχουν βαθμίδες δύο ταχυτήτων. Επιθυμούμε να δείτε με καλή διάθεση το αίτημα της διεύρυνσης Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας, σε πρώτη φάση, σε  Γυμνάσια  που φοιτούν μαθητές οι οποίοι προέρχονται από δημοτικά Ζ.Ε.Π.
             Συγκεκριμένα, αξιώνουμε την ίδρυση αντίστοιχου αριθμού Ζ.Ε.Π. (450) και στα όμορα Γυμνάσια της χώρας μας, αφού θεωρούμε δικαίωμα των μαθητών να συνεχίσουν να λαμβάνουν υποστηρικτική βοήθεια και στην τελευταία φάση της υποχρεωτικής τους εκπαίδευσης τους. Είναι μη συνεπές από την πλευρά της Πολιτείας να έχει εντάξει  ένα δημοτικό σε εκπαιδευτική προτεραιότητα βασισμένη σε χαμηλούς κοινωνικοοικονικούς  και εκπαιδευτικούς παράγοντες και την ίδια στιγμή το διπλανό Γυμνάσιο να εκπίπτει από αυτή την προτεραιότητα. Εξίσου παράδοξο είναι άλλωστε και το γεγονός ότι  κάποιοι μαθητές τυγχάνουν αυτής της εύνοιας, αφού το ρόλο του Υπουργείου Παιδείας έχουν αναλάβει Προγράμματα Πανεπιστημίων.
              Ενδεικτικά αναφέρουμε το Παν/μιο Θεσσαλονίκης, όπου μέσω του προγράμματος “Διάπολις”  εργάζονται περίπου 100 φιλόλογοι, των οποίων η πρόσληψη δεν έγινε από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών, καταστρατηγώντας με αυτόν τον τρόπο την ίση πρόσβαση στο δικαίωμα στην εργασία μας αλλά και το δικαίωμα της ίσης πρόσβασης των μαθητών στη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση.
  Όταν ο σύλλογος ΠΑ.Σ.Α.Φ επισκέφθηκε  συνεργάτη και  σύμβουλο του Υπουργού Παιδείας,  σε ερώτηση του συλλόγου γιατί φέτος δεν δημιουργήθηκαν ΖΕΠ η απάντησή του  ήταν ότι στο Γυμνάσιο οι αλλοδαποί μαθητές δεν έχουν ανάγκη από εκπαιδευτική υποστήριξη. Τα ερωτήματα που θέτουμε στον Υπουργό Παιδείας αλλά και σε όλους τους εμπλεκόμενους είναι τα ακόλουθα:
·         Ο μαθητής της ΣΤ΄ Δημοτικού είναι προετοιμασμένος άρτια, ώστε να τον υποδεχτεί το Γυμνάσιο;
·         Υποχρεωτική - βασική εκπαίδευση είναι ΚΑΙ το Γυμνάσιο ή τύποις μόνο θεωρείται ως τέτοια ;
·         Δεν υπάρχει αλλοδαπός μαθητής που φοιτά στο Γυμνάσιο, στο Ενιαίο Λύκειο, στο ΕΠΑΛ και είναι η πρώτη του ημέρα σε ελληνικό σχολείο;
·         Δεν υπάρχει αλλοδαπός μαθητής που αντιμετωπίζει δυσκολίες με την ελληνική γλώσσα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση;
·         Δεν υπάρχουν μαθητές που να αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες μη διαγνωσμένες;
·         Αν όντως δεν υπάρχουν ανάγκες για ΖΕΠ στη δευτεροβάθμια Εκπαίδευση τότε το πρόγραμμα "Εκπαίδευση αλλοδαπών και παλιννοστούντων μαθητών" γιατί δημιουργήθηκε από το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με συγχρηματοδότηση ΕΣΠΑ;
·         Γιατί επιλέχθησαν 141 σχολικές μονάδες στην πλειοψηφία τους σχολεία της δευτεροβάθμιας;
·         Γιατί αντί να επεκτείνεται ο θεσμός των ΖΕΠ και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπως συμβαίνει στα δημοτικά,  ακουλουθείται αντιστρόφως ανάλογη πολιτική σε σημείο που ο αριθμός των Γυμνασίων που είναι ΖΕΠ να φθίνει σε τέτοιο βαθμό που να μιλάμε για εξαφάνισή τους;
·         Γιατί δε διδάσκουν και φιλόλογοι στα δημοτικά όπως γίνεται στο πρόγραμμα Διάπολις;
·         Γιατί δεν προσελήφθησαν από τον ενιαίο πίνακα αναπληρωτών του Υπουργείου Παιδείας, όταν τα ίδια τα προγράμματα του πανεπιστημίου στην πρωτοβάθμια προσέλαβαν προσωπικό από τον Ενιαίο πίνακα των αναπληρωτών;
      Να πάρει σαφή θέση ως προς τον τρόπο πρόσληψης σε οποιαδήποτε μορφή εργασίας που  είναι συμβαλλόμενο μέλος.
      Να ενσκύψει με πραγματικό ενδιαφέρον στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν.  Καταγγέλλουμε την άνιση πολιτική διαχείρισης προσωπικού από το Υπουργείο Παιδείας και απαιτούμε την ακύρωση των πινάκων που έχουν καταρτιστεί από τα πανεπιστήμια και την πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού από τον Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών για το σχολικό έτος 2013 -2014.

Με εκτίμηση
Το Δ. Σ. του ΠΑΣΑΦ